Delen
Delen
De term ladderzat wordt al eeuwen gebruikt, alleen is het niet helemaal duidelijk waar de term precies in is ontstaan. Leiden, Utrecht en de Zaanstreek zeggen de term hebben bedacht.
In Leiden wordt er verteld dat de term ladderzat is ontstaan in het studentenleven. Wanneer Leidse studenten teveel hadden gedronken na een avondje drinken en niet meer konden lopen, werden ze met een ladder naar huis gedragen. Er is bij dit verhaal bewijs gevonden uit de tijd dat de term is ontstaan van de taalhistoricus Edwoud Sanders.
In Utrecht wordt er verteld dat verteld dat er een klokkenluider van de Dom had besloten om bier en wijn te gaan verkopen om wat extra's te verdienen. De klokkenluider werkte in de Dom op de tweede verdieping, dus moesten zijn klanten langs de eerste verdieping waar het bestuur van Utrecht zat. De klokkenluider zorgde ervoor dat de ladder tegen de Dom werd gezet zodat de klanten bij de tweede verdieping kwamen. Wanneer de klanten na bezoek weer naar huis wilden gaan, vielen ze regelmatig van de ladder af; vandaar de term 'ladderzat'.
In de Zaanstreek wordt er verteld dat de term is ontstaan door de behandeling van botbreuken in de zeventiende eeuw. De patiënten werden geholpen achter de kerk en werden vastgebonden met touwen. Vervolgens werden ze in narcose gebracht door middel van brandewijn. Wanneer de patient in narcose was gevallen, werd zijn bot door middel van rek apparaten weer goed gezet. Ook botten die verkeerd waren gegroeid werden weer opnieuw gebroken en goed gezet. Wanneer de botten weer goed waren gezet, werd de patient vastgebonden aan de ladder en tegen de kerk aangezet. Bewijsmateriaal over de oorsprong van de term ladderzat uit de Zaanstreek is nooit gevonden.
