Delen
Delen
Toegevoegd: 17-08-2017
Een brouwer kan spelen met hop om de smaak van het bier te beïnvloeden. Zo kan een bierbrouwer late hopping en dry hopping toepassen in het brouwproces.
Hop is een van de vier basisingrediënten van bier. Er zijn enorm veel verschillende soorten hop en een brouwer kan hopop verschillende momenten in het brouwproces toevoegen om de smaak van het bier te beïnvloeden.
Traditioneel voegen de brouwers een eerste maal hop toe in de kookketel van de brouwzaal. In deze fase wordt de karakteristieke bitterheid gevormd. De hop die in deze fase wordt toegevoegd zorgt vooral voor bitterheid, omdat de vluchtige oliën die zorgen voor hoparoma en smaak kapot worden gekookt.
In een latere fase van het kookproces kan er ook hop worden toegevoegd, dit wordt 'late hopping' genoemd. Voor late hopping worden er vaak andere soorten hop gebruikt dan bij de eerste hopgave. Vaak is dit een hopvariëteit met een zeer fijn hoppig aroma en deze hopgave zorgt dan ook voor meer smaak en geur aan het bier. Deze hop wordt dus aan het einde van het kookproces toegevoegd.
Tijdens deze fase, ‘dry hopping’ genaamd, zorgt de brouwer er voor dat de hoparoma's en smaken niet vervliegen en duidelijk terug te vinden zijn in het bier.
Uitleg: Hop wordt één keer toegevoegd, meestal tijdens de lagering (na de vergisting).
Effect: Frisse hoparoma’s zonder veel extra bitterheid.
Voorbeeld: Een klassieke Pale Ale of Session IPA met één dryhopronde van Cascade.
Uitleg: Hop wordt in twee fasen toegevoegd, bijvoorbeeld tijdens vergisting én tijdens lagering.
Effect: Meerlaagse hoparoma’s met extra intensiteit en complexiteit.
Voorbeeld: Een NEIPA met DDH van Citra en Mosaic. Bij bieren waar je DDH op het label ziet staan mag je dan ook intense hoparoma's en smaken verwachten.
Uitleg: Dry hopping tijdens actieve vergisting, meestal rond dag 2–3.
Effect: Aroma’s veranderen door interactie tussen hop en gist, resulterend in nieuwe fruitige esters (zoals mango of perzik).
Voorbeeld: Een hazy IPA met Galaxy die tijdens de hoofdvergisting wordt gedryhopt.
Uitleg: Hop wordt toegevoegd bij lage temperaturen (lager dan 5°C), na vergisting.
Effect: Zacht en verfijnd hoparoma zonder grassigheid of oxidatie.
Voorbeeld: Een Cold IPA met koud gedryhopte Simcoe-hoppen.
Uitleg: Hop wordt in meerdere fasen toegevoegd, bijvoorbeeld op dag 2, dag 5 en dag 10.
Effect: Maximale complexiteit met gelaagde hoparoma’s.
Voorbeeld: Een Triple IPA met een dryhop-schema van 3 hopsoorten in 3 fasen.
Uitleg: Meerdere hopsoorten worden gecombineerd om specifieke aroma’s te creëren.
Effect: Complexere smaakprofielen met balans tussen fruitigheid, citrus, den en tropisch fruit.
Voorbeelden:
Late hopping én dry hopping worden door de brouwer vaak allebei toegepast als ze een bier willen brouwen met duidelijke/ intense hoptonen, zoals een India Pale Ale.
